Ik heb weer een verhaal voor jullie. Dat ik deze reeks opzette was Tessa 1 van de eerste die ik geappt had. Tessa was namelijk mijn kraamverzorgster nadat ik bevallen was van Skye. En het klikte tussen ons en we hebben na 3 jaar nog steeds contact met elkaar. Maar met de uitbraak van het Corona virus was ik ontzettend nieuwsgierig hoe het dan in de kraamzorg eraan toe ging. Want 1,5 meter afstand houden gaat natuurlijk niet maar je moet wel gewoon naar je werk gaan. Tessa heeft haar verhaal voor jullie op papier gezet:
Werken in de corona crisis
Ongeveer elke week krijg ik wel de vraag hoe het voor mij, in de kraamzorg, werken is tijdens de corona crisis. Eerlijk? Ik vind het wel relaxed. Natuurlijk heb je de nodige zorgen en de extra maatregelen. Maar het brengt ook een hele hoop goede dingen met zich mee. Zoals ieder ander moet ik ook mijn handen wassen, nóg meer dan dat ik al deed. Ik moet zo veel mogelijk het fysieke contact mijden, wat lastig is als je controles moet doen en moet helpen bij de borstvoeding. Dus voor en na elk contact weer handen wassen.
Meer rust?
Er worden geen handen gegeven, wat gek is omdat ik mijzelf graag wil voorstellen aangezien ik 8 dagen heel intiem contact met het gezin ga hebben. Er komt geen visite dus ik hoef geen beschuitjes te smeren. En dan komen we op het stukje wat ik momenteel heel fijn vind. Er komt geen visite. Natuurlijk is het super emotioneel en helemaal niet leuk dat je je net geboren, super mooie en hartstikke lieve baby niet aan je ouders, broers, zussen of vrienden kan laten zien of ze de baby kan laten vasthouden. Of je moeder even lekker te kroelen en een kus van haar te krijgen omdat ze zo vreselijk trots op je is.
Maar het brengt serieus ook zo enorm veel rust met zich mee. Ik merk dat de gezinnen veel meer gefocust zijn op het nieuwe gezin. En of dat nou een eerste kindje is of dat er al een kindje rondhuppelt. Er is meer tijd om de baby goed te leren kennen, meer tijd voor nog betere begeleiding bij de borstvoeding, meer tijd om te rusten, wat dan ook weer goed is voor de borstvoeding. Er is meer tijd voor mij om dingen te leren en mijn taken goed te doen. Dit vind ik dus een enorm pluspunt aan de hele nare situatie waar wij nu in zitten.
Werkrooster, thuisrooster
Normaal werk ik in duo vorm en op rooster. Wat een hele hoop rust meebrengt in mijn gezin thuis. Doordat het kraambureau waar ik werk, geheel logisch, zo min mogelijk wisselingen in de gezinnen wil om besmetting te voorkomen/beperken, zijn mijn duo maatje en ik uit elkaar gehaald. Wat betekent dat we allebei weer 8 tot 10 dagen achter elkaar moeten werken. We werken dan dus weer een heel bed, om in onze vakjargon te spreken. Dit was even schakelen. Ondanks dat ik het volkomen begrijp, heeft het een behoorlijke impact thuis. Ik heb een zoontje van 7 jaar die in groep 4 zit die net als alle kinderen niet naar school gaat. Ook de BSO is dicht dus daar zouden we geen extra dagen kunnen aanvragen. We moesten wat verzinnen.
Gelukkig heeft mijn vriend nog voor 100 jaar aan vrije dagen staan en neemt hij in mijn werk week 1 of 2 dagen vrij. En ja we doen hem dus toch gewoon naar de opa’s en oma’s, omdat we anders ook niet weten hoe we het moeten oplossen. Het was even puzzelen maar ik ben momenteel bezig aan mijn tweede reeks van 8 dagen en het voelt alweer een beetje als vanouds. Het jongetje die doet het wel aardig als hij maar weet waar hij aan toe is.
Omdat het bureau zo min mogelijk wisselingen wil bij de gezinnen, kunnen we er praktisch vanuit gaan dat er niet gedubbeld hoeft te worden. Dit vind ik voor mijzelf ook wel een positief punt. Het dubbelen, 8 tot 10 dagen werken, een eigen huishouden en 24/7 iemand om je heen die wat van je nodig hebt… alleen bij het idee al raak ik overspannen.
Toch werken in een gezin met Corona?
Er bestaat natuurlijk een mogelijkheid dat ik, of één van mijn collega’s, wordt ingezet bij een gezin met (verdenking op) Corona. In dat geval heeft het bureau gezorgd dat er speciale boxen zijn met speciale beschermende kleding. Door KCKZ, Kennis Centrum Kraam Zorg, is er ook een protocol opgezet die mijn bureau volgt. Hierin staat voor ons duidelijk beschreven hoe er gehandeld moet worden. Als we naar een bevalling moeten om te assisteren, zijn er mondkapjes en veiligheidsbrillen beschikbaar die we moeten gebruiken als een vrouw of partner verkouden is.
Gelukkig hebben wij binnen ons kraambureau nog geen (verdenkingen op) corona cliënten. Wat er momenteel ook van ons verwacht wordt is dat we ten alle tijden een reserve uniform in de auto hebben liggen. Dit in geval dat we tóch nog naar een ander gezin moeten, moeten we ons omkleden en met een schoon uniform aan het andere gezin. Ook dit om besmetting te minimaliseren.
Kortom, het brengt een hoop rompslomp met zich mee maar het brengt ook goede dingen. En ik kijk liever naar de positieve dingen dan naar de ellende. Daar wordt niemand blij van en in deze tijd kunnen we beter wat positiviteit gebruiken!
Groetjes Tessa
