Ik heb weer een verhaal voor jullie. Dit keer geef ik het stokje aan mijn schoonzus Saskia. Zij zat namelijk met mijn schoonvader vast in Spanje toen de Corona Crisis uitbrak. Ik kan je verklappen dat hun terugvlucht ons op het thuisfront ongeveer 2 jaar van ons leven heeft gekost. Waarom? Lees haar verhaal hieronder.
Saskia’s verhaal
Winterzon in Spanje tijdens Corona crisis
Hallo teenslippers, het is eind oktober 2019, T-shirts en korte broeken, jullie gaan weer mee in de camper richting Spanje. Waar mijn ouders om gezondheidsredenen elk jaar overwinteren. Mijn lieve schoonvader Ben, die Parkinson heeft, woont daar ook op dezelfde camping waar hij een jaarplaats heeft. Mijn ouders en mijn schoonvader kennen elkaar en hebben altijd een fijne tijd samen.
Maar deze winter verliep anders…..
Door de verspreiding van het Coronavirus gingen alle restaurants en hotels al snel dicht in Benidorm. Maar ook gingen alle campings al snel sluiten. We moesten weg, maar we hadden een keuze gekregen: 1. vertrekken of 2. in quarantaine op de camping. Alleen in noodzaak konden we dan naar de apotheek, supermarkt of tankstation. Dit wel onder strikte regels. Alleen, alleen, alles verplicht alleen doen. Of het nu lopen is of met de auto of op de fiets.
Boodschappen doen: bij de winkel is het 1 eruit 1 erin. De Politie die stond in de winkels om te zorgen dat mensen niet asociaal gingen hamsteren. Ook waren er regels voor de auto. Er was 1 persoon in de auto toegestaan. Zelfs fietsen mocht niet meer. Ook hebben Nederlanders bekeuringen gekregen omdat ze toch op de fiets naar de winkel gingen of met 2 personen in de auto zaten. Veel Nederlanders hebben hun overwintering vroegtijdig afgebroken om terug te keren naar Nederland via Frankrijk.
Maar omdat Frankrijk ook in lockdown verkeerde, waren er veel bezorgde mensen op de camping. De meeste zeiden dat de grens op slot zat en dat je er niet door zou komen tenzij je de juiste documenten bij je had. Dus ja zo waren er mensen die het toch aangedurfd hebben om de reis te maken. Ook hebben sommige overwinteraars alles achtergelaten om naar huis te kunnen met het vliegtuig. De vluchten waren snel volgeboekt. Ook waren er verscheidene mensen die hun caravan/camper niet achter wilden of durfden te laten en toen toch hebben besloten om de spannende, lange reis door Frankrijk te maken.
De Reis
Toen de eerste overwinteraars veilig in Nederland waren aangekomen, hebben mijn eigen ouders ook de beslissing genomen om de boel in te gaan pakken. Ze zijn 3 dagen later ’s morgens vertrokken van de camping. Het was erg spannend allemaal, niet alleen de reis van mijn ouders, het was ook… het achterblijven in zo’n situatie. Ik moest van mezelf bij mijn schoonvader blijven. Ik kon hem simpelweg niet alleen laten. Mijn ouders hielden mij op de hoogte waar ze zaten en waar ze moesten overnachten. Want ook alle campings, hotels, B&B’s in Frankrijk waren gesloten.
Thuis
Twee dagen later kreeg ik bericht van moeders . Wij zijn thuis, alles is goed gegaan. Wat een opluchting!
Ze zijn veilig aangekomen in Nederland… Pak van mijn hart., nu wij nog…
Wij , mijn schoonvader en ik, hadden besloten om naar Nederland te gaan met het vliegtuig. Zodat wij ook bij onze familie konden zijn, maar ook in ons achterhoofd denkend: als onze gezondheid achteruit gaat, willen we graag bij de familie zijn. Met de auto naar huis was geen optie vanwege de Spaanse nummerplaten. Ook vond ik het een reis die te vermoeiend zou zijn voor ons beiden. Ben en ik zijn niet gezond vanwege zijn Parkinson en mijn hersentumor en MS. Dus de keuze was snel gemaakt. We gaan alles opruimen en afsluiten. Zo gezegd, zo gedaan … alles aan kant getrokken en op slot gedaan.
In de tussentijd heeft Ben zijn zoon, mijn schat, Dennis gebeld om te proberen een vlucht voor ons te regelen naar Nederland. Het was niet makkelijk voor Dennis, wij hadden natuurlijk al een vlucht geboekt voor ons saampjes voor eind maart. Dit omdat Dennis mij zou komen halen uit Spanje en omdat ik niet die lange reis in de camper liever niet maak. Gelukkig, naar wat enige tijd, had hij het voor elkaar gekregen om onze vlucht om te zetten naar de aankomende zaterdag. Ook de namen van de ticket moest veranderd worden, want Dennis mocht Spanje niet meer in en Ben moest juist naar Nederland. De vlucht was voor zaterdag 21:00 uur.
Over 3 dagen , dus ik was dubbel blij. WE KUNNEN NAAR HUIS met een repatriëringsvlucht. En we hoeven niet veel meer te doen, nog even afwassen , vriezer schoon etc etc . De laatste dingetjes nog en we kunnen gaan. Dachten we…
Lopen naar het vliegveld?
We hebben natuurlijk helemaal geen vervoer naar het vliegveld! Dat is toch zo’n drie kwartier rijden. Taxi’s in Benidorm zijn niet te vertrouwen en je mag maar met 1 persoon in de auto! Hoe gaan we dit nu weer oplossen??? Ik ben vrij direct naar de receptie gelopen om advies te vragen. Ze kwamen met de naam BeniConnect. BenidormConnect is een shuttlebus die rijdt tussen Benidorm en het vliegveld. Ik had gelijk gebeld en gevraagd; vervoeren jullie nu ook mensen naar het vliegveld? Gelukkig zei ze ja, dat kan, maar wel met maximaal 2 passagiers in een bus. Geen probleem voor ons dus gelijk geboekt.
Het kost wat maar dat heb je wat: EEN RIT NAAR HET VLIEGVELD! Ik was erg opgelucht, hadden we dan nu toch echt alles geregeld? De bus kwam pas om 18:00 dus we konden die zaterdag rustig aan doen en de mensen die geen uitweg zagen of residenten gedag zeggen.
Vliegveld
Yes! We zijn Zaterdags, mooi op tijd, opgehaald door de bus. We waren erg vroeg op het vliegveld. Niks gegeten of iets en ook waren alle winkels in het vliegveld gesloten. Er was 1 koffie tentje open dus gelukkig konden we wel koffie kopen.

Het was ontzettend druk en weinig zitplaatsen. Wij zijn maar bij een gate gaan zitten want daar zijn de stoeltjes iets comfortabeler. Na eventjes gezeten te hebben moest ik plassen. Ik ging gelijk maar even op het vertrekbord gekeken bij welke gate we moesten zijn. Hier was nog niks op de zien, over 20 minuten zou het gate nummer bekend gemaakt worden. Goed, ik liep terug naar Ben, die zat rustig naar muziek te luisteren. Ik had hem oortjes in gedaan met wat goede Johnny Cash muziek. Maar ook Ben moest even later naar het toilet. Ik was blijven zitten waar ik zat.
Er was drukte bij de gate, veel Nederlanders die zowat allemaal in paniek raakten en waren rond om me heen. Ik had op dat moment geen idee wat er gaande was. Ik hoorde een mevrouw nog wel zeggen: kijk hier het is op het nieuws in Nederland! Ben kwam aanlopen en had geen rust om te gaan zitten want hij zag op het vertrekbord gezien dat de LAST CALL was gegeven voor Amsterdam. We zaten heel toevallig bij de juiste gate en iedereen was al in de rij gaan staan om te gaan boarden. Mensen waren nog steeds paniekerig.
Aan boord
Eenmaal aan boord was er nog steeds stress. Wij zaten op rij 1 , lekker voorin. Boarding completed. En direct een bericht van de Piloot zelf: Beste mensen om u gerust te stellen, deze vlucht gaat naar Amsterdam., wij zullen vandaag aankomen in Nederland. Bleek er een uur eerder op het nieuws te zijn geweest dat Transavia direct stopt met vliegen en dat dit de laatste repatriëringsvlucht van Transavia was terug naar Nederland. Nu begreep ik het pas wat er gaande was.
Gelukkig hebben wij een stoel en we zitten hutjemutje, maar wat maakt het uit we zijn op weg naar de familie in Nederland! Ik was erg opgelucht toen we in de lucht zaten. Ben kreeg wel behoorlijk last van zijn knie daarom vroeg ik de purser om een flesje water. Tegelijkertijd gaf ik Ben 2 paracetamolletjes, de purser zei onmiddellijk, je hoeft niet te betalen, het is medisch. Personeel op de vlucht 10+.
Eenmaal op Schiphol aangekomen, stond mijn lieve schat Dennis op ons te wachten. Ik wilde hem zo graag een knuffel en een kus geven maar dat mocht natuurlijk niet. Personeel op de grond ook 10+. Ik had een rolstoel weggekaapt, we hadden namelijk geen assistentie aangevraagd, maar omdat ze zagen dat Ben pijn had mochten we de stoel mee nemen.
We zijn weer thuis, dat is het belangrijkste. We zitten nu in quarantaine voor 2 weken waar we er 1 van op hebben zitten.
Het gaat goed en we hebben geen klachten ..
Groetjes Saskia
Eén reactie
Wil
Lieve Saskia, we hebben met jullie meegeleefd en zijn erg blij dat jullie in Nederland zijn. Doe rustig aan en zorg voor je zelf💐